Ik ben afkomstig uit Uithuizermeeden en belandde tijdens mijn studie in die dagen in het nabijgelegen Oldenzijl. Westerlingen waren toen de allochtonen die het platteland tot in de verste uithoeken bestormden. Revolutionair soms, een beetje wereldvreemd ook wel, of juist heel wereld- en zichzelf verbeterend, kwamen ze de leeggevallen plekken opvullen die de Groninger bevolking in zijn uittocht naar het Westen had laten ontstaan. ‘Dei goan wel weer vot’ zei men bij mij op het dorp, en zo ging dat ook.
Maar niet dan nadat wij dat dorpsjournaal had gemaakt. Er werd voor vierduizend gulden een bouwvallige boerderij aangeschaft. Daarop plaatsten wij een ‘nieuw’ dak en het werd ook van andere noodzakelijke gemakken voorzien. Een jaar lang met de videocamera op pad langs de burgemeester, de boer, de laatste schoolmeester, de kunstenaar, de tuinder en de kinderen; een heel spektakel.
De tot dorpshuis omgebouwde boerderij deed dienst als televisiezaal voor het dorpsjournaal, twee à drie keer per week. En er werd in gierende vaart geïntegreerd in dat dorp, waarna de meeste westerlingen weer vertrokken.

Tekst Carla Alma

verschenen in Noorderbreedte, 2000

iemand nog in het bezit van deze journaals?